SOLDATENKERMIS

Zij dorsten niet te zingen in de tent
Zolang het kindje op de trommel sliep
Toen heef er één zijn glas omhoog en riep 
            ,,Hoera voor 't kind! Hoera voor 't regiment!''

           Het hele kamp drong om de tent te hoop
           en al die lachende ogen werden week
           als 't kind om grote vingers greep, of keek
           Naar 't blinken van een afgesneden knoop

           Eén brengt een bloem een ander voert een geit
           Nabij, waarop een jongen schrijlings rijdt -
           Hoor, het is Kerstmis! Hoor de klokken beven-

           God  gaf een kinderhart aan den soldaat
           En heeft, ontroerd, toen het verweerd gelaat
           Met bijl en beitel uit ruw hout gedreven. 




            M. Nijhoff